Załączniki nr 1 do
rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 14 lutego 2017 r. (poz. 356)
z dnia 14 lutego 2017 r. (poz. 356)
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego
wskazuje cel wychowania przedszkolnego, zadania
profilaktyczno-wychowawcze przedszkola, oddziału przedszkolnego zorganizowanego w szkole podstawowej i innej
formie wychowania przedszkolnego, zwanych dalej „przedszkolami”, oraz efekty
realizacji zadań w postaci celów osiąganych przez dzieci na zakończenie wychowania przedszkolnego. Celem wychowania przedszkolnego jest wsparcie
całościowego rozwoju dziecka. Wsparcie to realizowane jest przez proces opieki, wychowania
i nauczania – uczenia się, co umożliwia dziecku odkrywanie własnych możliwości, sensu
działania oraz gromadzenie doświadczeń na drodze prowadzącej do prawdy, dobra i piękna. W
efekcie takiego wsparcia dziecko osiąga dojrzałość do podjęcia nauki na pierwszym etapie
edukacji.
Zadania przedszkola
1. Wspieranie wielokierunkowej aktywności
dziecka poprzez organizację warunków sprzyjających nabywaniu doświadczeń w fizycznym,
emocjonalnym, społecznym i poznawczym obszarze jego rozwoju.
2. Tworzenie warunków umożliwiających dzieciom
swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa.
3. Wspieranie aktywności dziecka podnoszącej
poziom integracji sensorycznej i umiejętności korzystania z rozwijających się
procesów poznawczych.
4. Zapewnienie prawidłowej organizacji warunków
sprzyjających nabywaniu przez dzieci doświadczeń, które umożliwią im ciągłość
procesów adaptacji oraz pomoc dzieciom rozwijającym się w sposób nieharmonijny,
wolniejszy lub przyspieszony.
5. Wspieranie samodzielnej dziecięcej
eksploracji świata, dobór treści adekwatnych do poziomu rozwoju dziecka, jego możliwości
percepcyjnych, wyobrażeń i rozumowania, z poszanowaniem indywidualnych potrzeb i
zainteresowań.
6. Wzmacnianie poczucia wartości,
indywidualność, oryginalność dziecka oraz potrzeby tworzenia relacji osobowych i uczestnictwa w
grupie.
7. Tworzenie sytuacji sprzyjających rozwojowi
nawyków i zachowań prowadzących do samodzielności, dbania o zdrowie, sprawność
ruchową i bezpieczeństwo, w tym bezpieczeństwo w ruchu drogowym.
8. Przygotowywanie do rozumienia emocji, uczuć
własnych i innych ludzi oraz dbanie o zdrowie psychiczne, realizowane m.in. z wykorzystaniem
naturalnych sytuacji, pojawiających się w przedszkolu oraz sytuacji
zadaniowych, uwzględniających treści adekwatne do intelektualnych możliwości i
oczekiwań rozwojowych dzieci.
9. Tworzenie sytuacji edukacyjnych budujących
wrażliwość dziecka, w tym wrażliwość estetyczną, w odniesieniu do wielu sfer
aktywności człowieka: mowy, zachowania, ruchu, środowiska, ubioru, muzyki, tańca,
śpiewu, teatru, plastyki.
10. Tworzenie warunków pozwalających na
bezpieczną, samodzielną eksplorację otaczającej dziecko przyrody, stymulujących rozwój
wrażliwości i umożliwiających poznanie wartości oraz norm odnoszących się do środowiska
przyrodniczego, adekwatnych do etapu rozwoju dziecka.
11. Tworzenie warunków umożliwiających
bezpieczną, samodzielną eksplorację elementów techniki w otoczeniu, konstruowania,
majsterkowania, planowania i podejmowania intencjonalnego działania, prezentowania
wytworów swojej pracy.
12. Współdziałanie z rodzicami, różnymi
środowiskami, organizacjami i instytucjami, uznanymi przez rodziców za źródło istotnych
wartości, na rzecz tworzenia warunków umożliwiających rozwój tożsamości dziecka.
13. Kreowanie, wspólne z wymienionymi
podmiotami, sytuacji prowadzących do poznania przez dziecko wartości i norm społecznych,
których źródłem jest rodzina, grupa w przedszkolu, inne dorosłe osoby, w tym osoby
starsze, oraz rozwijania zachowań wynikających z wartości możliwych do zrozumienia
na tym etapie rozwoju.
14. Systematyczne uzupełnianie, za zgodą
rodziców, realizowanych treści wychowawczych o nowe zagadnienia, wynikające z pojawienia się
w otoczeniu dziecka zmian i zjawisk istotnych dla jego bezpieczeństwa i harmonijnego
rozwoju.
15. Systematyczne wspieranie rozwoju mechanizmów
uczenia się dziecka, prowadzące do osiągnięcia przez nie poziomu umożliwiającego
podjęcie nauki w szkole.
16. Organizowanie zajęć – zgodnie z potrzebami –
umożliwiających dziecku poznawanie kultury i języka mniejszości narodowej lub etnicznej
lub języka regionalnego – kaszubskiego.
17. Tworzenie sytuacji edukacyjnych
sprzyjających budowaniu zainteresowania dziecka językiem obcym nowożytnym, chęci poznawania
innych kultur.
Przygotowanie dzieci do posługiwania się
językiem obcym nowożytnym nie dotyczy:
1) dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie
kształcenia specjalnego wydane ze względu na niepełnosprawność intelektualną w
stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie
kształcenia specjalnego wydane ze względu na niepełnosprawności sprzężone, jeżeli
jedną z niepełnosprawności jest niepełnosprawność intelektualna w stopniu
umiarkowanym lub znacznym;
2) dzieci posiadających orzeczenie o potrzebie
kształcenia specjalnego wydane ze względu na inne niż wymienione w pkt 1 rodzaje
niepełnosprawności, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 127
ust. 19 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z
2017 r. poz. 59), oraz jeżeli z indywidualnego programu
edukacyjno-terapeutycznego wynika brak możliwości realizacji przygotowania do posługiwania się
językiem obcym nowożytnym ze
względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i
edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dziecka.
Osiągnięcia dziecka na koniec wychowania
przedszkolnego
I. Fizyczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko
przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
1) zgłasza potrzeby fizjologiczne, samodzielnie
wykonuje podstawowe czynności higieniczne;
2) wykonuje czynności samoobsługowe: ubieranie
się i rozbieranie, w tym czynności precyzyjne, np. zapinanie guzików, wiązanie
sznurowadeł;
3) spożywa posiłki z użyciem sztućców, nakrywa
do stołu i sprząta po posiłku;
4) komunikuje potrzebę ruchu, odpoczynku itp.;
5) uczestniczy w zabawach ruchowych, w tym
rytmicznych, muzycznych,
naśladowczych, z przyborami lub bez nich;
wykonuje różne formy ruchu: bieżne, skoczne,
z czworakowaniem, rzutne;
z czworakowaniem, rzutne;
6) inicjuje zabawy konstrukcyjne, majsterkuje,
buduje, wykorzystując zabawki, materiały użytkowe, w tym materiał naturalny;
7) wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie,
pakowanie, trzymanie przedmiotów jedną ręką i oburącz, małych przedmiotów z
wykorzystaniem odpowiednio ukształtowanych chwytów dłoni, używa chwytu
pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i pierwszych prób pisania;
8) wykonuje podstawowe ćwiczenia kształtujące
nawyk utrzymania prawidłowej postawy ciała;
9) wykazuje sprawność ciała i koordynację w
stopniu pozwalającym na rozpoczęcie systematycznej nauki czynności złożonych, takich
jak czytanie i pisanie.
II. Emocjonalny obszar rozwoju dziecka. Dziecko
przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
1) rozpoznaje i nazywa podstawowe emocje,
próbuje radzić sobie z ich przeżywaniem;
2) szanuje emocje swoje i innych osób;
3) przeżywa emocje w sposób umożliwiający mu
adaptację w nowym otoczeniu, np. w nowej grupie dzieci, nowej grupie starszych
dzieci, a także w nowej grupie dzieci i osób dorosłych;
4) przedstawia swoje emocje i uczucia, używając
charakterystycznych dla dziecka form wyrazu;
5) rozstaje się z rodzicami bez lęku, ma
świadomość, że rozstanie takie bywa dłuższe lub krótsze;
6) rozróżnia emocje i uczucia przyjemne i nieprzyjemne,
ma świadomość, że odczuwają i przeżywają je wszyscy ludzie;
7) szuka wsparcia w sytuacjach trudnych dla niego
emocjonalnie; wdraża swoje własne strategie, wspierane przez osoby dorosłe lub
rówieśników;
8) zauważa, że nie wszystkie przeżywane emocje i
uczucia mogą być podstawą do podejmowania natychmiastowego działania, panuje
nad nieprzyjemną emocją, np. podczas czekania na własną kolej w zabawie lub
innej sytuacji;
9) wczuwa się w emocje i uczucia osób z
najbliższego otoczenia;
10) dostrzega, że zwierzęta posiadają zdolność
odczuwania, przejawia w stosunku do nich życzliwość i troskę;
11) dostrzega emocjonalną wartość otoczenia
przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej.
III. Społeczny obszar rozwoju dziecka. Dziecko
przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
1) przejawia poczucie własnej wartości jako
osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje
relacje rówieśnicze;
2) odczuwa i wyjaśnia swoją przynależność do
rodziny, narodu, grupy przedszkolnej, grupy chłopców, grupy dziewczynek oraz innych
grup, np. grupy teatralnej, grupy sportowej;
3) posługuje się swoim imieniem, nazwiskiem,
adresem;
4) używa zwrotów grzecznościowych podczas
powitania, pożegnania, sytuacji wymagającej przeproszenia i przyjęcia
konsekwencji swojego zachowania;
5) ocenia swoje zachowanie w kontekście podjętych
czynności i zadań oraz przyjętych norm grupowych; przyjmuje, respektuje i
tworzy zasady zabawy w grupie, współdziała z dziećmi w zabawie, pracach użytecznych, podczas odpoczynku;
6) nazywa i rozpoznaje wartości związane z
umiejętnościami i zachowaniami społecznymi, np. szacunek do dzieci i dorosłych,
szacunek do ojczyzny, życzliwość okazywana dzieciom i dorosłym – obowiązkowość,
przyjaźń, radość;
7) respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych
osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;
8) obdarza uwagą inne dzieci i osoby dorosłe;
9) komunikuje się z dziećmi i osobami dorosłymi,
wykorzystując komunikaty werbalne i pozawerbalne; wyraża swoje oczekiwania
społeczne wobec innego dziecka, grupy.
IV. Poznawczy obszar rozwoju dziecka. Dziecko
przygotowane do podjęcia nauki w szkole:
1) wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i
rzeczy znajdujących się
w bliskim otoczeniu za pomocą komunikatów pozawerbalnych: tańca, intencjonalnego ruchu, gestów, impresji plastycznych, technicznych, teatralnych, mimicznych, konstrukcji i modeli z tworzyw i materiału naturalnego;
w bliskim otoczeniu za pomocą komunikatów pozawerbalnych: tańca, intencjonalnego ruchu, gestów, impresji plastycznych, technicznych, teatralnych, mimicznych, konstrukcji i modeli z tworzyw i materiału naturalnego;
2) wyraża swoje rozumienie świata, zjawisk i
rzeczy znajdujących się w bliskim otoczeniu za pomocą języka mówionego, posługuje
się językiem polskim w mowie zrozumiałej dla dzieci i osób dorosłych, mówi
płynnie, wyraźnie, rytmicznie, poprawnie wypowiada ciche i głośne dźwięki mowy,
rozróżnia głoski na początku i końcu w wybranych prostych fonetycznie
słowach;
3) odróżnia elementy świata fikcji od realnej
rzeczywistości; byty rzeczywiste od medialnych, byty realistyczne od fikcyjnych;
4) rozpoznaje litery, którymi jest
zainteresowane na skutek zabawy i spontanicznych odkryć, odczytuje krótkie wyrazy utworzone z
poznanych liter w formie napisów drukowanych dotyczące treści znajdujących
zastosowanie w codziennej aktywności;
5) odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach
z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń w prostych historyjkach obrazkowych,
układa historyjki obrazkowe, recytuje wierszyki, układa i rozwiązuje zagadki;
6) wykonuje własne eksperymenty językowe, nadaje
znaczenie czynnościom, nazywa je, tworzy żarty językowe i sytuacyjne, uważnie
słucha i nadaje znaczenie swym doświadczeniom;
7) eksperymentuje rytmem, głosem, dźwiękami i
ruchem, rozwijając swoją wyobraźnię muzyczną; słucha, odtwarza i tworzy muzykę,
śpiewa piosenki, porusza się przy muzyce i do muzyki, dostrzega zmiany
charakteru muzyki, np. dynamiki, tempa i wysokości dźwięku oraz wyraża ją
ruchem, reaguje na sygnały, muzykuje z użyciem instrumentów oraz innych źródeł
dźwięku; śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie
uczestniczy w zbiorowym muzykowaniu; wyraża emocje i zjawiska pozamuzyczne
różnymi środkami aktywności muzycznej; aktywnie słucha
muzyki; wykonuje lub rozpoznaje melodie, piosenki i pieśni, np. ważne dla
wszystkich dzieci w przedszkolu, np. hymn przedszkola, charakterystyczne dla
uroczystości narodowych (hymn narodowy), potrzebne do organizacji uroczystości
np. Dnia Babci i Dziadka, święta przedszkolaka (piosenki okazjonalne) i inne; w
skupieniu słucha muzyki;
8) wykonuje własne eksperymenty graficzne farbą,
kredką, ołówkiem, mazakiem itp.tworzy proste i złożone znaki, nadając im znaczenie,
odkrywa w nich fragmenty wybranych liter, cyfr, kreśli wybrane litery i cyfry
na gładkiej kartce papieru, wyjaśnia sposób powstania wykreślonych,
narysowanych lub zapisanych kształtów, przetwarza obraz ruchowy na graficzny i
odwrotnie, samodzielnie planuje ruch przed zapisaniem, np. znaku graficznego,
litery i innych w przestrzeni sieci kwadratowej lub liniatury, określa kierunki
i miejsca na kartce papieru;
9) czyta obrazy, wyodrębnia i nazywa ich elementy,
nazywa symbole i znaki znajdujące się w otoczeniu, wyjaśnia ich znaczenie;
10) wymienia nazwę swojego kraju i jego stolicy,
rozpoznaje symbole narodowe (godło, flaga, hymn), nazywa wybrane symbole związane
z regionami Polski ukryte w podaniach, przysłowiach, legendach, bajkach, np. o
smoku wawelskim, orientuje się, że Polska jest jednym z krajów Unii
Europejskiej;
11) wyraża ekspresję twórczą podczas czynności
konstrukcyjnych i zabawy, zagospodarowuje przestrzeń, nadając znaczenie
umieszczonym w niej przedmiotom, określa ich położenie, liczbę, kształt,
wielkość, ciężar, porównuje przedmioty w swoim otoczeniu z uwagi na wybraną
cechę;
12) klasyfikuje przedmioty według: wielkości, kształtu,
koloru, przeznaczenia, układa przedmioty w grupy, szeregi, rytmy, odtwarza
układy przedmiotów i tworzy własne, nadając im znaczenie, rozróżnia
podstawowe figury geometryczne (koło, kwadrat, trójkąt, prostokąt);
13) eksperymentuje, szacuje, przewiduje,
dokonuje pomiaru długości przedmiotów, wykorzystując np. dłoń, stopę, but;
14) określa kierunki i ustala położenie
przedmiotów w stosunku do własnej osoby, a także w stosunku do innych przedmiotów,
rozróżnia stronę lewą i prawą;
15) przelicza elementy zbiorów w czasie zabawy,
prac porządkowych, ćwiczeń i wykonywania innych czynności, posługuje się
liczebnikami głównymi i porządkowymi, rozpoznaje cyfry oznaczające
liczby od 0 do 10, eksperymentuje z tworzeniem kolejnych liczb, wykonuje dodawanie
i odejmowanie w sytuacji użytkowej, liczy obiekty, odróżnia liczenie
błędne od poprawnego;
16) posługuje się w zabawie i w trakcie
wykonywania innych czynności pojęciami dotyczącymi następstwa czasu np. wczoraj,
dzisiaj, jutro, rano, wieczorem, w tym nazwami pór roku, nazwami dni tygodnia i
miesięcy;
17) rozpoznaje modele monet i banknotów o
niskich nominałach, porządkuje je, rozumie, do czego służą pieniądze w
gospodarstwie domowym;
18) posługuje się pojęciami dotyczącymi zjawisk
przyrodniczych, np. tęcza, deszcz, burza, opadanie liści z drzew, sezonowa wędrówka
ptaków, kwitnienie drzew, zamarzanie wody, dotyczącymi życia zwierząt, roślin,
ludzi w środowisku przyrodniczym, korzystania z dóbr przyrody, np. grzybów,
owoców, ziół;
19) podejmuje samodzielną aktywność poznawczą
np. oglądanie książek, zagospodarowywanie przestrzeni własnymi pomysłami
konstrukcyjnymi, korzystanie z nowoczesnej technologii itd.;
20) wskazuje zawody wykonywane przez rodziców i
osoby z najbliższego otoczenia, wyjaśnia, czym zajmuje się osoba wykonująca dany
zawód;
21) rozumie bardzo proste polecenia w języku
obcym nowożytnym i reaguje na nie; uczestniczy w zabawach, np. muzycznych,
ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych; używa wyrazów i
zwrotów mających znaczenie dla danej zabawy lub innych podejmowanych czynności;
powtarza rymowanki i proste wierszyki, śpiewa piosenki w grupie; rozumie ogólny
sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np.
obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami;
22) reaguje na proste polecenie w języku
mniejszości narodowej lub etnicznej, używa wyrazów i zwrotów mających znaczenie w zabawie i
innych podejmowanych czynnościach: powtarza rymowanki i proste wierszyki,
śpiewa piosenki; rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub
czytanych wspieranych np. obrazkiem, rekwizytem, gestem; zna godło (symbol)
swojej wspólnoty narodowej lub etnicznej;
23) reaguje na proste polecenie w języku
regionalnym – kaszubskim, używa wyrazów i zwrotów mających znaczenie w zabawie i innych
podejmowanych czynnościach: powtarza rymowanki i proste wierszyki, śpiewa
piosenki; rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych
wspieranych np. obrazkiem, rekwizytem, gestem, zna godło (symbol) swojej
wspólnoty regionalnej – kaszubskiej.
Warunki i sposób realizacji
1. Zgodnie z zapisami dotyczącymi zadań
przedszkola nauczyciele organizują zajęcia wspierające rozwój dziecka. Wykorzystują do tego
każdą sytuację i moment pobytu dziecka w przedszkolu, czyli tzw. zajęcia
kierowane i niekierowane. Wszystkie doświadczenia dzieci płynące z organizacji pracy
przedszkola są efektem realizacji programu wychowania przedszkolnego. Ważne są
zatem zajęcia kierowane, jak i czas spożywania posiłków, czas przeznaczony na
odpoczynek i charakter tego odpoczynku, uroczystości przedszkolne, wycieczki, ale i
ubieranie, rozbieranie. Bardzo ważna jest samodzielna zabawa.
2. Przedstawione w podstawie programowej
naturalne obszary rozwoju dziecka wskazują na konieczność uszanowania typowych dla tego
okresu potrzeb rozwojowych, których spełnieniem powinna stać się dobrze
zorganizowana zabawa, zarówno w budynku przedszkola, jak i na świeżym powietrzu.
Naturalna zabawa dziecka wiąże się z doskonaleniem motoryki i zaspokojeniem potrzeby
ruchu, dlatego organizacja zajęć na świeżym powietrzu powinna być elementem
codziennej pracy z dzieckiem w każdej grupie wiekowej.
3. Nauczyciele, organizując zajęcia kierowane,
biorą pod uwagę możliwości dzieci, ich oczekiwania poznawcze i potrzeby wyrażania
swoich stanów emocjonalnych, komunikacji oraz chęci zabawy. Wykorzystują
każdą naturalnie pojawiającą się sytuację edukacyjną prowadzącą do osiągnięcia
dojrzałości szkolnej. Sytuacje edukacyjne wywołane np. oczekiwaniem poznania
liter skutkują zabawami w ich rozpoznawaniu. Jeżeli dzieci w sposób naturalny
są zainteresowane zabawami prowadzącymi do ćwiczeń czynności złożonych,
takich jak liczenie, czytanie, a nawet pisanie, nauczyciel przygotowuje dzieci do
wykonywania tychże czynności zgodnie z fizjologią i naturą pojawiania się tychże
procesów.
4. Przedszkole jest miejscem, w którym poprzez
zabawę dziecko poznaje alfabet liter drukowanych. Zabawa rozwija w dziecku
oczekiwania poznawcze w tym zakresie i jest najlepszym rozwiązaniem metodycznym, które
sprzyja jego rozwojowi. Zabawy przygotowujące do nauki pisania liter prowadzić
powinny jedynie do optymalizacji napięcia mięśniowego, ćwiczeń planowania ruchu
przy kreśleniu znaków o charakterze literopodobnym, ćwiczeń czytania liniatury,
wodzenia po śladzie i zapisu wybranego znaku graficznego. W trakcie wychowania
przedszkolnego dziecko nie uczy się czynności złożonych z udziałem całej grupy, lecz
przygotowuje się do nauki czytania i pisania oraz uczestniczy w procesie
alfabetyzacji.
5. Nauczyciele diagnozują, obserwują dzieci i
twórczo organizują przestrzeń ich rozwoju, włączając do zabaw i doświadczeń przedszkolnych
potencjał tkwiący w dzieciach oraz ich zaciekawienie elementami otoczenia.
6. Współczesny przedszkolak funkcjonuje w
dynamicznym, szybko zmieniającym się otoczeniu, stąd przedszkole powinno stać się
miejscem, w którym dziecko otrzyma pomoc w jego rozumieniu.
7. Organizacja zabawy, nauki i wypoczynku w
przedszkolu oparta jest na rytmie dnia, czyli powtarzających się systematycznie fazach,
które pozwalają dziecku na stopniowe zrozumienie pojęcia czasu i organizacji oraz
dają poczucie bezpieczeństwa i spokoju, zapewniając mu zdrowy rozwój.
8. Pobyt w przedszkolu jest czasem wypełnionym
zabawą, która pod okiem specjalistów tworzy pole doświadczeń rozwojowych budujących
dojrzałość szkolną. Nauczyciele zwracają uwagę na konieczność tworzenia
stosownych nawyków ruchowych u dzieci, które będą niezbędne, aby rozpocząć naukę w
szkole, a także na rolę poznawania wielozmysłowego. Szczególne znaczenie dla budowy
dojrzałości szkolnej mają zajęcia rytmiki, które powinny być prowadzone w każdej
grupie wiekowej oraz gimnastyki, ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń
zapobiegających wadom postawy.
9. Nauczyciele systematycznie informują rodziców
o postępach w rozwoju ich dziecka, zachęcają do współpracy w realizacji programu
wychowania przedszkolnego oraz opracowują diagnozę dojrzałości szkolnej dla
tych dzieci, które w danym roku mają rozpocząć naukę w szkole.
10. Przygotowanie dzieci do posługiwania się
językiem obcym nowożytnym powinno być włączone w różne działania realizowane w ramach
programu wychowania przedszkolnego i powinno odbywać się przede
wszystkim w formie zabawy. Należy stworzyć warunki umożliwiające dzieciom osłuchanie
się z językiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego. Może to zostać
zrealizowane m.in. poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym
w toku różnych zajęć i zabaw, wspólną lekturę książeczek dla dzieci w języku
obcym, włączanie do zajęć rymowanek, prostych wierszyków, piosenek oraz materiałów
audiowizualnych w języku obcym.
Nauczyciel prowadzący zajęcia z dziećmi powinien
wykorzystać naturalne sytuacje wynikające ze swobodnej zabawy dzieci, aby
powtórzyć lub zastosować w dalszej zabawie poznane przez dzieci słowa lub zwroty.
Dokonując wyboru języka obcego nowożytnego, do
posługiwania się którym będą przygotowywane dzieci uczęszczające do
przedszkola lub innej formy wychowania.